Halloween story! ♥

Eergisteren was het halloween, ik zelf vind het jammer dat we het niet vieren in Nederland. Toch leek het me leuk om nog iets te gaan doen met halloween, ondanks ik er wat laat mee ben. Ik zelf hou er van om verhalen te schrijven, dus enjoy!

'Als wat ga jij vanavond verkleed?' Vroeg Ashley aan me. 'Ik ga als vampier, ik heb al vampier tanden gekocht!' Antwoord ik. 'Gaaf! Ik ga verkleed als Elsa van Frozen.' Zegt Emiley. Emiley heeft lichtblond haar en hele lichte blauwe ogen, zonder kostuum heeft ze al wat weg van Elsa. 'Leuk! Ik ben vanavond miss Dracula voor jullie,' glimlacht Ashley. De bel gaat. 'Half acht bij mij,' zegt Emiley nog snel. Ik glimlach naar haar, 'Jaa!' Ik pak mijn broodtommel en stop het in mijn neonroze rugzak. Ik geef een blik op mijn telefoon en loop daarna samen met Ashley naar het juiste lokaal toe.

Het is ondertussen avond geworden. Ik trek een rood jurkje aan met daarover heen een lange zwarte cape. Ik doe in mijn haar een zwarte haarband met een zwart, rood hoedje erop gelijmd. Ik zet de vampier tanden in mijn mond hoeken, ik kijk kort in de spiegel en loop dan naar beneden toe. Mijn moeder heeft een pompoenmandje voor me gekocht. Ik pak het vast en word daarna met de auto gebracht naar Emiley. 'Hee Em!' Ik geef haar een hug. Ik loop dan naar achter en bekijk haar outfit goed. Ze draagt een lichtblauwe jurk met een zilveren kroon, haar lichtblonde haar zit in een lossige vlecht. 'Wauw, je ziet er echt leuk uit!' glimlach ik naar haar. 'Dankje, jij ook, leuk die haarband!' Nadat Ashley ook is aangekomen en we uitgebreid elkaars outfits hebben gecheckt lopen we naar buiten toe. Dit is de laatste keer dat we gaan lopen, eigenlijk voelde ik me een aantal jaar geleden al te oud, maar mijn moeder stond erop dat ik halloween ging lopen tot mijn viertiende jaar. Opzich is het wel leuk, lekker gek doen met vriendinnen terwijl je ondertussen bergen snoep ophaalt. 

'Dankuwel!' We zijn al een aardige tijd bezig met snoep ophalen, de buit gaat goed! Het pompoenmandje is al bijna vol. We lopen naar de volgende deur toe. We bellen aan er klinkt een soort griezelig orkest. 'Ik wil die bel ook wel,' grinnik ik. 'Zeker, zal je goed doen.' Hannah grijnst. 'Zeker weten doen,' mompelt ze terwijl ze een Mars aan het naar binnen werken is, De deur gaat open. Een man in vampier kostuum doet open. 'Trick or treat' Zingen we in koor. Inplaats van een snoepjes bak pakt de man een bak met vingers. Dit is geen snoep. Er liggen een stuk of dertig bebloede vingers in een kom. Alledrie slaken we een gil. We draaien tegelijk om en nemen een sprint. 'Waarom rennen jullie weg, meisjes?' Hoor ik de man achter ons na schreeuwen. Ik probeer me te concentreren om niet te struikelen, dit is niet goed. Er gaan duizenden gedachten door mijn hoofd heen. Ik ren, maar ik heb het gevoel dat de afstand tussen de straat en het huis steeds groter word. Ik struikel over een boomstronk en land hard op de grond. Ik probeer omhoog te krabbelen, maar de man heeft me vast, Ik gil en sla in de rondte. Emiley en Ashley rennen door, dan word alles zwart. Wat een nachtmerrie! De man neemt me mee naar zijn huis. 'Hallo meisje, welkom in mijn huis!' zegt de man. Ik voel me slap, mijn hoofd bonk en ik kan niet bewegen. Ik zit vast aan de vloer, zo voel ik me. De tranen vliegen in mijn ogen. 'Laat me gaan.' Mijn stem klinkt zwak, ik herken mezelf er amper in, het is een zachte stem. 'Kom, maar mee, hiernaar boven toe.' Hij veegt mijn tranen weg, ik voel me vies. De man is lang en smal. Zijn kostuum lijkt op het mijne, maar in plaats van een jurkje draagt hij een pak en geen haarband. Ik loop met hem mee, elke stap is een dreun in mijn hoofd. We lopen een enorme balzaal binnen. Er staan een stuk of honderd mensen, allemaal verkleed als vampier. Ik weet niet wat ik zie. In het midden van de zaal staat een tafel met vingers, organen en een fontein van bloed. Dit is walgelijk! Ik ben bang dat het echt is. Ik zie mensen de lichaamsdelen in hun mond steken. Mijn maaginhoud komt naar boven. Ik geef over de man zijn schoenen heen. Groene kots, voor als je het je afvroeg. In mijn hoofd bedenk ik duizenden ontsnappings manieren, maar ik ben bang. Bang voor iedereen in deze zaal. De man kijkt glimlachend naar me, ondanks ik net over zijn voeten heen heb overgegeven. Een klein vampier meisje komt aan lopen en likt het van zijn schoenen af. Ik voel me vies, het geen wat ze doen is vies, meer dan vies, onmenselijk! Er verschijnt een man op het podium aan het einde van de zaal. De man is ook verkleed als vampier. Al begin ik aan de kostuums te twijfelen, zouden het echte vampiers zijn, gaat er door mijn hoofd heen. De man op het podium begint enthousiast te vertellen. 'Hallo allemaal, welkom bij dit gruwelijke feest. U heeft vast al kennis gemaakt met de hapjes, vers van de pers, zullen we maar zeggen,' de hele zaal begint luidkeels te lachen, er komt een walgelijk geluid vandaan. 'Vandaag hebben we een nieuwe vampier bij de vereniging,' er komt een spotlight gericht op mijn gezicht. Alle vampieren draaien zich om. Ik heb zonet besloten dat ze vampieren zijn. Ik voel het licht branden in mijn gezicht. Mijn hele gezicht word rood. Nu kan ik zeker weten nooit meer hier vandaan ontsnappen. Ik voel me licht in mijn hoofd worden, er is een ontzettend druk op mijn hoofd. Ik voel dat ik moet overgeven, alles word nogmaals zwart voor mijn ogen. Ik heb het gevoel dat ik continu val in een zwart diep gat. Ben ik dood? gaat er door mijn hoofd heen, heb ik wel afscheid van iedereen kunnen nemen. Om me heen is alles nog grauw. Ik voel me benauwd, overal op mijn lichaam voel ik druk en pijn. De pijn overheerst. Laat het stoppen! Ineens word alles wit, de druk gaat langzaam weg. Ik krijg weer ruimte, de temperatuur voelt koel. De pijn is weg. Ik kan mezelf weer bewegen en open mijn ogen. Ik knipper tegen het felle licht. Ik kijk om me heen. Alle meubels zijn wit, wit als dat ik net zag. Om me heen zitten Ashley, Emiley en mijn ouders. Allen zien ze er verdrietig uit. Ashleys zwarte Dracula make-up is uitgelopen. 'Wat is er?' Komt als een piep uit mijn mond. 'Je bent flauwgevallen, we waren bij een man, die een vampier kostuum droeg. Toen hij zich omdraaide voor het pakken van een bak snoep viel je flauw, de arme man wist niet wat hij moest doen. Daarna ben je in een soort aanval beland, je gaf over, schreeuwde, het was verschrikkelijk.' 'De dokters onderzochten je en vonden een drug in je bloed, het zat waarschijnlijk in het snoep wat je hebt gegeten.' maakt mijn moeder het verhaal af. Ik luister ademloos. Ik kijk naar het raam, de vampier staat erachter. Hij zwaait naar me en houd dan de bak met vingers voor het raam. 'Kijk' komt er uit mijn mond. Ik wijs naar de man. Hij verdwijnt in mist. 'Neem maar wat rust!' zegt mijn vader en hij geeft me een kus op mijn hoofd. 

Wat vond je van dit verhaal en wil je vaker verhalen zien op Feautystyle?

Liefs Maaike